
Een domine vertelt
Onwillekeurig denk ik terug aan mijn eerste wandeling door de Gemeente. Later bemerkt men pas, welk een gebeurtenis dat was. De domine, de dokter en de meester zijn in het stille plaatsje de hoofdpersonen.Vooral van de domine worden de gangen bespied. Men hoort en ziet het, wanneer de huis ...

Een domine vertelt
Het was op een schone Zondagmiddag van de maand Mei, in het jaar 1903, juist een week vóór mijn intrede.Des morgens had de bevestiging in het ambt plaats gevonden van een vriend en nu liepen wij in de grote pastorietuin wat op en neer, alvorens ons kerkwaarts te begeven en ook de intrede v ...

Een domine vertelt
XI. ZIEKENBEZOEK. 1. Het eerste ziekenbezoek. Als er één ding was, waarin ik ook heel duidelijk Gods hand heb mogen zien, dan was het wel mijn eerste ziekenbezoek.Ik werd namelijk al heel spoedig gero ...

Een domine vertelt
Een groot dichter heeft gezegd: om iemand te prijzen moet men boven hem staan of tenminste met hem gelijk.Daar is veel waars in dit woord. Intussen bekoort toch maar al te vaak ook de lof der mindere goden, wanneer men de meerdere niet op zijn hand heeft.„Met genoegen geluisterd!” W ...

Een domine vertelt
„De Bijbel is geen toverboek”, zo hoorde ik eens een collega zeggen. Deze opmerking werd gemaakt naar aanleiding van een beslissing, die een predikant moest nemen in een beroep, dat hij had ontvangen.Er waren namelijk dominees, die meenden, dat Gods Woord in deze toch wel eens een aanwijzi ...

Een domine vertelt
Ook het uitlokken van beroepen is af te keuren. Er wordt al wat gedaan uit ijdelheid of ook: door wispelturigheid gedreven.Er zijn van die leraren, die als op vleugelen wegvliegen van de ene naar de andere Gemeente. Is dat alles roeping van boven, of is het wellicht, omdat het prekenstapel ...

Een domine vertelt
Terwijl de jonge Evangeliedienaar daar ligt neergeknield, legt elk der aanwezige predikanten hem de hand op en spreekt een Woord Gods over hem uit.Niet, dat in die menselijke hand zelf iets zit, maar het is als een symbool van mededeling der gaven; niet van die mens op zich zelf, maar van ...

Een domine vertelt
3. INTREDE. Nog weer anders, dan de bevestigingsindrukken zijn, die, waaraan men bij de intrede onderhevig is. Dan staat men voor de eerste maal op de kansel als ambtsdrager, om het Woord te bedienen. Deze eerste predikatie is toch heel wat anders, dan het Voorstel ...

Een domine vertelt
Hiermee zijn wij als vanzelf toegekomen aan een stukje dominocratie.Reeds naar aanleiding van het gebeurde, in het vorige hoofdstuk vermeld, heb ik mij afgevraagd : Wie beroept nu toch eigenlijk: de weggaande domine of de Gemeente?Staan niet op vele plaatsen de Kerkeraden onder de v ...

Een domine vertelt
„Hoe genoeglijk rolt het leven......”Dit geldt van de geruste landman; maar toch zeker niet van de beroepbare Candidaat, die zich op een koude Zaterdag, midden in de winter, tussen de wielen bevindt, om de volgende dag te preken in een plaats, die weldra vacant zal worden.Het rollen ...